Het is maandagavond 19:30uur, op de valreep komen de laatste spelers het Heidehuus binnenvallen. De sfeer is ontspannen en er wordt al het een en ander met elkaar besproken over het toneelstuk. Er wordt even overlegd wat handig is; eerst de plek buiten gaan verkennen of eerst koffie. Ja ja, zware dilemma’s zo op de maandagavond.
Het besluit is genomen, het wordt immers al snel donker deze dagen, dus gaat de groep eerst naar buiten. Rien, de schrijver van het openluchtspel, legt uit wie waar komt te wonen en hoe het toneel eruit komt te zien. “Ik mag toch hopen dat ik een dak boven mijn hoofd krijg, anders is het een mooi koud huis in April” grapt een van de spelers. Er wordt gelachen en er komen nog meer opmerkingen van andere spelers. Wanneer de rust is teruggekeerd neemt Arnold, de logistiekman, de spelers mee in de opzet van de rest van het Heideveld. Waar komt de tribune, waar kunnen de mensen straks hun drankje halen en niet een geheel onbelangrijke vraag volgt; “waar kunnen wij na de voorstelling ons biertje halen?”. Ook die plek wordt aangewezen en de toneelgroep reageert enthousiast op wat er staat en komt te staan. Het is nog wel lastig in te schatten hoever de boerderijen uit elkaar staan, hoe lang je erover doet om een kopje suiker bij de buren te halen en dus ook hoe lang je over je tekst moet doen. Gelukkig zijn de regisseuses hier al druk mee bezig, zodat iedereen straks weet wat hij/zij moet doen.
Wanneer iedereen weer binnen is wordt er koffie gedronken en wordt het toneelstuk voor de eerste keer door de hele groep samen gelezen. Voor onze Duitse soldaten is het even wennen om tussen al het Nederlands door een mooi woordje Duits te spreken.
De ene acteur gaat al helemaal op in zijn rol en heeft geen enkele moeite met alle moeilijke woorden die in het stuk staan. Aan de andere kant zijn er ook tong brekende woorden te vinden, die menig toneelspeler even laten zweten. Zeg nou zelf; luchtafweergeschut, luchtafweerkanonnen, bombardementen, geallieerden, luchtlandingen, dat zijn geen woorden die wij dagelijks gebruiken. Gelukkig is er nog tijd om al die woorden en tekst te leren, maar de eerste stap is gezet.
We zijn begonnen!